Ախ ինչ լաւ է՝ քեզ սիրել ու երազել
Ու ողջ գիշեր անքուն մնալ քեզ համար,
Մթութիւնը երազներով հրկիզել,
Մերկ ճիւղերին կախել աստղեր ոսկեվառ։

Դրսում տեղայ մեղմիկ ձիւն ու հեքիաթներ…
Գորշ երկնքին իշխի ձմեռը մթին.
Երազի մէջ շիթւեն կապոյտ ագաթներ,
Վզնոց դառնան տաք, կաթնագոյն քո կրծքին։

Ու քո սիրով կրկին լինեմ վերացած,
Լռիկ չափեմ ձեր փողոցները կրկին.
Երկնին լռեն տիեզերքը եւ Աստւած,
Իսկ ես չասեմ քո անունը ոչ ոքի…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ախ ի՜նչ լաւ է՝ քեզ սիրել ու երազել,
Ամբողջ գիշեր անքուն մնալ քեզ համար.
Դու չիմանաս, յետոյ սկսես կասկածել,
Յետոյ սկսես արթուն մնալ… ինձ նման։

27.12.04
« Տ Ա Ն Գ Օ – 21 »