Բայց ի սկզբանէ Սէրն էր անվախճան…
Saturday 7 July 2007
ՕՐԵՐ ԱՌԱՆՑ ՔԵԶ
Օրեր առանց քեզ` կը գան, կը գնան,
Խուլ ու անհեթեթ, սին՝ իրար նման,
Կրկին կը խշշայ տանդ դէմ բարդին,
Աչքերը դրած մեր ճամբին ունայն։
Օրեր առանց քեզ՝ կը գան, կը գնան,
Ցուրտ ու անկրակ, փուչ՝ իրար նման.
Կը չոքի սարը քո պատուհանին,
Դատարկ կը մնայ արահետ-կածան։
Ձեր արւարձանից մինչ թաղը մեր հարթ
Յետայսու պիտի լինի… քաւարան,
Որտեղ թօշնում են սիրոյ բողբոջ-վարդ,
Ու բարձրանում են խաչե՜ր, կախաղա՜ն։
Մեր փողոցներից մինչ թաղը ձեր լայն
Յետայսու պիտի փչի տաք քամի,
Բերելով պոկւած էջեր քերթութեան
Մի մութ, մեղաւոր սիրամատեանի։
Դատարկ աթոռներ, սին ըմպանակներ
Սրճարաններում մեր հանդիպումի.
Մայթեր ամայի, ցամաք վտակնե՜ր,
Ուր՜ շունչ էր, հունչ էր, հանդէս էր գոյնի։
Օրեր առանց քեզ՝ կը գան, կը գնան,
Մի փունջ կը կիզւի պատշգամբի պատին.
Աչքերը դրած մեր ճամբին ունայն
Կրկին կը խշշայ տանդ դէմ բարդին…

16.5.03
« Տ Ա Ն Գ Օ – 21 »